Endurance Kootwijkerbroek
Mijn vader en Voltrack rijden tegen de 100
Km!
Zondag 21 Augustus was het weer zo ver, we gingen eindelijk weer op wedstrijd!
Judith en Michiel, twee kennissen, gingen mee groomen om een Endurance wedstrijd
eens een keer van dichtbij te zien. Endurance Kootwijkerbroek kan ik wel zo
ongeveer dromen denk ik, we hebben nu ookal 6 keer daar gereden. Waarvan ik 5
keer reed... Dit was de eerste keer dat ik daar ging groomen, en daar kom ik nu
pas achter... Het kwam me allemaal zo bekend voor :D Tja, de groompunten kende
ik wel, maar de weg erheen reed ik dus voor het eerst. En toch is het prima
gegaan.
Ik ging met Michiel groomen en mijn moeder met Judith, zodat zij voor de eerste
keer goed konden zien hoe het moest.
Voltrack kwam (natuurlijk) door de voorkeuring zonder problemen, hij had weer de
hartslag die hij bijna altijd heeft: 40 p/min. Het draven deed hij best netjes,
hij liep nog lekker door.
Het eerste rondje heeft pappa Voltrack behoorlijk aan het lopen gekregen, wat
een beste prestatie is. Normaal doet Voltrack dan nog helemaal niks. Nu heeft
hij tegen de 14 km/h gelopen.
De veterinair van de eerste vetgate die het voordraven beoordeelde vond dat hij
er 'moe' uitzag... Tja, Voltrack draaft nu eenmaal altijd met zijn oren op
halfzeven en met een slenterpasje... Hij weet prima dat hij dan niet hard hoeft
te lopen. Wij haar uitgelegd dat Voltrack hier zijn 5e klasse III aan het lopen
was, en echt nog niet na het eerste rondje moe kon zijn.
Het paard waar pappa mee samen reed werd afgekeurd dus moesten ze alleen
verder... Dat zou wel betekenen dat het tempo zou gaan zakken... Voltrack heeft
het tweede rondje inderdaad langzamer gedaan. Bij de tweede vetgate waren zijn
darmgeluiden niet meer je van het. Dus hebben we hem buiten de groomarea (waar
je eigenlijk het halfuur rust je paard moet verzorgen) hem in dik gras gezet en
lekker ruwvoer laten eten. Daar knapte hij zienbaar van op.
Het laatste rondje heeft pappa maar voorzichtig gereden, vooral op uitrijden.
Hij was zelf ook een beetje moe en we kwamen toch niet voor de winst.
Tot de verbazing van de grooms kwam Voltrack met zijn oortjes erop in een lekker
drafje over de finish, het zag er dus naar uit dat Voltrack zichzelf prima had
gehouden het laatste rondje.
In het halfuur dat we hadden tot de nakeuring zijn we met hem blijven wandelen,
zijn benen afgesponst en gezorgd dat hij nog wat hooi of gras at.
Bij de nakeuring was alleen zijn turgor ķetsje slechter dan bij de laatste
vetgate, maar verder was hij nog hetzelfde. De zin om voor te draven had hij
alleen wel verloren dus moest hij twee keer draven (de eerste keer was meer een
soort veredeld stappen :D). De tweede keer draafde hij echter keurig en deed hij
zelfs zijn oortjes er nog even op. Meneer is voor de zoveelste keer goed gekeurd
en heeft nu meer dan 1300 km op zijn naam staan (voor het precieze aantal:
http://voltrack.fuld.net )