Kootwijkerbroek
Bij de voorkeuring was het
weer typisch Voltrack... Heel rustig, voor zijn doen wel een redelijk hoge
hartslag, maar natuurlijk weer een Atje voor de locomotie en zeer tevreden
dierenartsen!
Daarna hebben we nog wat met hem rondgelopen tot we moesten opzadelen.
Bij de start was Voltrack gewoon zoals altijd, hij had geen zak zin!
En het was dan ook een heel werk om te doen wat me was opgedragen. Hem nou eens
een keertje het eerste stuk door te laten lopen en een beetje bij de kopgroep te
houden. Het eerste stuk heb ik wel zo'n 16 km/u gereden.
Daarna heb ik alles wat laten gaan tot een normaal tempo en ben samen gaan
rijden met een meisje die een paard had dat ongeveer dezelfde cadans als
Voltrack had. Het eerste rondje hebben we in zo'n 2,5 uur gedaan.
In de vetgate was Voltrack weer de rust zelve. Vlak voor de vetgate was dat nog
wat anders... Pappa legde een uitrijdeken over zijn kont en die wapperde wat op,
Voltrack schrok er wat van en ik werd ook een beetje gespannen. Dat is
natuurlijk helemaal niet goed en ik heb er veel van geleerd, zelf moet je
absoluut onder alle omstandigheden rustig blijven. Al explodeert er een bom bij
wijze van spreken.
Gelukkig kwam het allemaal weer op z'n pootjes terecht en konden we Voltrack
meteen aanbieden in de vetgate.
Ik had met pappa afgesproken dat ik zou proberen na de vetgate bijna hetzelfde
tempo te rijden. Dus dan zou ik het in 2,5 uur moeten doen. In het begin had
Voltrack wat opstartproblemen, hij wilde niet meer op kop en liep behoorlijk te
sukkelen. Na een tijdje ging het steeds beter en uiteindelijk hebben we het
tweede stuk van het rondje nog een flink stuk galop eruit weten te persen. Ik
ben gefinished met een gemiddelde snelheid van 14.27
km/u en het tweede rondje heb ik in bijna dezelfde tijd gedaan, een paar minuten
langzamer.
De volgende dag zagen de benen er heel goed uit, hij leek niet al te stijf en
heeft lekker met Patent door het bos en de bak gewandeld.