Endurance Kootwijk
Voltrack over de 1000
ALTIJD goedgekeurde wedstrijdkilometers!
Afgelopen wedstrijd was
niet zomaar een wedstrijd... Het was een zeer
bijzondere, Voltrack ging over zijn 1000ste wedstrijd kilometer zonder één
afkeuring! Daarbij kwam nog dat het mijn eerste klasse III was.
Begin van de week gaf het weerbericht aan dat het behoorlijk warm ging
worden in het weekend... Voltrack had nog wat moeite met zijn vacht, hij
kwam niet goed door zijn wintervacht en had het telkens behoorlijk warm. De
hele week hebben we er zoveel mogelijk haar afgepoetst.
Zaterdag ochtend heel vroeg uit de veren. Voltrack lekker in de trailer
laten eten, en daarna op pad naar Kootwijk.
In Kootwijk aangekomen hebben we overal lekker de tijd voor genomen, hij
heeft lekker gegeten en gewandeld voor ie naar de voorkeuring ging. Daar was
hij best wel druk omdat hij met een stalmaatje naar de wedstrijd was gekomen
en op dat moment van haar was gescheiden. Alsnog had hij 36.
Daarna zijn we gaan opzadelen en ben ik erop geklommen. Ik heb lekker nog
even rond gestapt en toen mochten we naar de start gaan. Ik was toch best
wel zenuwachtig, omdat Voltrack voor zijn doen wel druk was en de gedachte
dat ik nog 82,5 km moest gaan rijden zorgde toch ook voor wat spanning.
Het eerste rondje moest ik nog best wel inkomen, dit was eigenlijk de eerste
keer dat ik écht alleen reed. In Kootwijkerbroek heb ik bijna de hele
wedstrijd samen met een meisje gereden, en daarvoor altijd met pappa (en een
keer onder begeleiding). Nu heb ik echter het eerste rondje alleen gereden,
er was niemand die lekker mijn tempo reed. Bijna allemaal gingen ze er bij
de start als zotten vandoor vond ik, veel te hard voor Voltrack en ik. Dus
heb ik ze allemaal laten gaan.
Halverwege onderweg raakte ik best wel in paniek omdat ik een bordje tegen
kwam met daarop 45 km. Dat kon nooit, dat bordje was ook van de 2e en 3e
ronde, maar ik dacht dus op dat moment dat ik goed fout zat... Ik ben toch
wel verder gereden in de hoop dat het niet zo was en ik weer bij een
groompost kwam, wat gelukkig ook gebeurde na een niet al te lange tijd.
Daarmee heb ik wel aardig wat tijd verloren. Het eerste rondje is dan ook
niet zo snel gegaan, met 12.50 km/h heb ik het gereden.
Bij de vetgate konden we meteen aanbieden, je moest dan ook verplicht over
het wedstrijdterrein 500 meter stappen naar de vetgate toe.
In allebei de vetgates hebben ze tijd van me 'gestolen'. Bij de ingang van
de vetgate had ik een tijd van 14.07 (2e vetgate). Van daar af is het krap
10 meter lopen naar de vetarea (waar ze gekeurd worden), toch wist de
mevrouw die daar zat te zeggen dat ik over dat stukje toch echt 6 minuten
had gedaan en dat het toen 14.13 was!!! Voltrack stapt langzaam, maar je kan
het toch echt
overdrijven...
Daarbij kwam nog dat ik in de vetarea zo'n 5 minuten heb moeten wachten...
In mijn voordeel zeggen ze dan, want de hartslag kan nog verder dalen. Nou,
als ik net 500 meter heb gestapt neem ik aan dat een goedgetraind paard niet
ook nog eens 5 minuten moet stil staan om een goede hartslag te hebben.
Na de eerste vetgate ben ik weer lekker verder gereden, ik kwam meer in de
wedstrijd en het ging stukken beter met Voltrack en mij. Halverwege kwamen
twee ruiters achterop die ver voor mij reden. Die hadden 15 km omgereden
door de lus van het eerste rondje erbij te rijden... Voor mij was dat een
groot voordeel, ik kon bij hen aanpikken en met ze mee rijden. Waardoor dus
mijn gemiddelde snelheid verhoogde.
We waren lekker aan het galoperen over een lang breed pad toen ik iets
vreemds zag... Aan het eind van het pad zag ik een veterinair staan, met een
paard erbij... Ik dacht dat het paard niet goed was en dat er een veterinair
bij was gehaald, maar dat was helemaal niet het geval... De eerste vliegende
controle van Nederland was aan het eind van mijn pad en wij kwamen in galop
aan.
Een vliegende controle is dus iets nieuws in de Nederlandse Endurance,
veterinairen gaan ergens naar de route en daar moet dan elk paard stoppen.
Binnen 10 minuten moet de hartslag onder de 72 zijn. En anders binnen de 20
minuten onder de (geloof ik) 60.
Dat gaat tijd kosten dacht ik. De veterinair zei dat je alles mocht doen om
de hartslag zo snel mogelijk onder de gegeven waarden te krijgen... Mijn
eerste gedachte was, water op de hals! Ik zag de anderen afstappen dus ik
sprong er ook gauw af en liep een rondje met Voltrack. Toen ik weer op de
hartslagmeter keek stond daar al 69... 'Je mag tellen!' Riep ik gauw, het
duurde even en toen ze kwam had Voltrack al 52(!!). Ik wed dat dat de
laagste waarde was die ze bij die hele vliegende controle gezien hebben..
Met een big smile reed ik binnen 4 minuten alweer weg, als eerste van het
groepje waarmee ik aankwam.
Helaas daarna kwamen ze allemaal weer achterop doordat ik wat tijd verloor
bij een bruggetje waar Voltrack twijfelde. De rest van de wedstrijd heb ik
met ze samen gereden. Voltrack wilde niet voorop, maar bleef er wel bij.
Bij de tweede vetgate zat ik er best wel doorheen, ik had ontzettend veel
stof en zand in mijn ogen. Voltrack was ook wel moe aan het worden, maar
hij kon het nog makkelijk aan.
Het laatste rondje was het tweede rondje alleen dan omgekeerd en je reed een
lus minder. Voltrack liep de hele tijd achter de twee andere paarden. Maar
als er enge dingen waren, het spoor bijvoorbeeld, ging Voltrack voor.
Uiteindelijk ben ik achter ze over de finish gekomen en daarmee 4e geworden
omdat bijna de helft was afgekeurd. Allemaal hebben ze het warme weer
onderschat denk ik.
Als er een best condition was, had Voltrack die best mogen krijgen, 52 bij
de vliegende controle, 44 in de vetgate, 36 van tevoren. En wéér allemaal Atjes voor zijn locomotie (je hebt A, B en C, A is goed, B is twijfelachtigen C is kreupel).
Hij heeft in ieder geval super gelopen, ondanks de hitte bleef hij goed eten en drinken. En draafde hij zo overal doorheen.
De volgende wedstrijd is op 16 of 15 Mei, daar rijden pappa en Laudine
klasse I. Dat wordt dus Patent's eerste wedstrijd dit seizoen!