Guinnifer

Patent en ik '05

Wat informatie over mezelf leek me niet overbodig. Dus bij deze.

In 1990 ben ik geboren en heb ik eerst een tijd in de Betuwe gewoond. Daar hadden we geen paarden, die kwamen pas toen we in de winter '94/'95 verhuisden naar de provincie Utrecht. Ik was pas 5 toen ik al op een paard zat, in die zomer heb ik ook gelijk bij een manege hier in de buurt mijn eerste lessen gekregen. Daar vonden ze me eigenlijk te jong en dus ben ik tussendoor nog een tijdje gestopt.

Pas vanaf dat ik 7 was heb ik echt les gekregen en gehouden. In 2001 reed ik mijn eerste endurance wedstrijd en daarvoor groomde ik mijn zus en vader al. Bij de eerste wedstrijd waar mijn zus en vader reden had ik eigenlijk al het idee dat ik het ook wilde gaan doen en ik het dan ook goed wilde gaan doen (ambities hè :D). Toen ik in 2001 mijn eerste wedstrijd reed (bij Katwijk, op het strand) ben ik ook meteen begonnen het te zeggen tegen mijn vader en moeder. Zij zeiden wel dat ik mezelf bijna een onmogelijk doel stelde door de jongste in Nederland te worden die 160 km heeft uitgereden. Ik moest het nog maar een beetje voor mezelf houden.

Met veel vallen en opstaan heb ik mijn rij-ervaring opgedaan. Ik ben ook een tijdje écht bang geweest van Hercules, wat iedereen best wel jammer vond omdat we toch wel een leuke combinatie waren (klein meisje waarvan haar benen bijna niet onder het zweetblad uitkomen op een paard van 1.72 die in volle galop plat de bochten doorgaat in de bak.). Al die dingen heb ik moeten 'overwinnen' en ik rijd nog steeds en vind het steeds leuker worden.

Mijn leven bestaat grotendeels uit paarden, maar er zijn gelukkig ook andere dingen. Een van mijn andere hobby's is fotograferen. Ik maak vooral veel foto's van de paarden. Voor mij zijn het de moeilijkste, maar ook meteen leukste 'dingen' om te fotograferen. Een paard gaat heus niet even stil staan voor je!

Ik zit op een Montessori Lyceum en dat bevalt me erg goed. Ik kan daar veel op school doen waardoor mijn huiswerk vergeleken met andere scholen redelijk weinig is. Nu ik in de bovenbouw zit is het echter wel behoorlijk toegenomen... En dat komt natuurlijk heel goed uit met de paarden!

Ik '05

Het moeilijkste, maar ook het mooiste van een sport beoefenen en veel ambities hebben... Dat is toch wel dat je óók gaat als het rotweer is, óók als je al best moe bent. Al vele malen heb ik mijzelf moeten overwinnen. Gaan rijden als het water uit de lucht stort, doorgaan en blijven proberen ookal lukt het niet zo goed. Dát zijn de mooiste dingen van sport beoefenen, je wordt er zelf sterker van.

Paardrijden, of beter gezegd, sport bedrijven zorgt ervoor dat ik mijn slechtste eigenschap steeds beter leer te hanteren. Ik ben namelijk nogal ongeduldig en perfectionistisch, als mijn dressuurinstructeur me uitlegt hoe het eigenlijk zou moeten gaan wil ik dat het meteen zo gaat. Tegenwoordig heb ik het zelf sneller door als ik weer eens te ongeduldig ben en weet ik het te stoppen.

Het mooie van sport is dat het me leert doorzetten, mijn ongeduld te beheersen, me motivatie geeft en me met teleurstellingen leert omgaan. Ik voel me het best als ik een uur met een paard door de regen heb gestapt of gereden, dat hebben we dan maar mooi even met z'n tweeën volgehouden! (Van tevoren denk ik daar vaak wel heel anders over hoor :D)

Guinnifer 2006

Patent en ik tijdens de training '05